Door Ruchama – Enkele jaren geleden deed ik voor t eerst mee aan een vrouwencirkel. Ik was als enige meisje in een gezin met broers niet gewend me zo onder ‘sisters’ te begeven, want zo werd dat genoemd. Ik meende zelfs mannen leuker te vinden dan vrouwen, omdat ik vrouwen vaak ingewikkeld en snel getriggerd vond en mannen makkelijker en sportiever in de omgang. Toch heb ik daar nu een heel andere kijk op. Door met vrouwen op te trekken, begreep ik veel meer wat vrouwelijkheid en vrouw-zijn betekent. Wat vrouwelijke kracht is en vrouwelijke bedding. Ik kon me toen niet voorstellen dat ik nu samen met Michelle de Bree bijeenkomsten zou gaan organiseren waarin we vrouwen begeleiden bij het omgaan met (on)gewenste kinderloosheid. En vooral dat dit thema zo veel vrouwen treft die zich daar alleen in voelen staan; die echt nood hebben rondom dit thema te verbinden en zich daarover te uiten. Er zijn zo veel verschillende redenen waarom vrouwen geen kinderen hebben (gekregen) en de diversiteit van de verhalen treft mij iedere keer weer. Er is niet één verhaal hetzelfde.
En toch zijn er zo veel overeenkomsten. Verhaallijnen komen soms deels overeen, emoties en belevingen overlappen elkaar, in ieder verhaal zit wel een herkenbaar element. Iets wat een ander weer heel goed snapt of kan invoelen. Samen vormen de verhalen als het ware een oer-narratief. En tegelijk een werkelijk bestaande beleving van een individu uit een wereld vol verhalen. Onze kernthema’s: zingeving, rouw, levensvreugde, plezier, persoonlijke ontwikkeling, verbinden & inspireren, identiteit & zelfbeeld en communitybuilding komen telkens weer terug. Ze vormen als het ware het meta-veld of makkelijker gezegd de kapstok van waaruit alle verhalen een onderlinge verbinding hebben en overeenkomstig zijn.
Wat mij vooral het meest is bijgebleven na de laatste bijeenkomst is dat iedere vrouw een specifiek markeerpunt in haar leven heeft gehad die bepalend is geweest voor een levensloop: een partner die de relatie heeft beëindigd, een depressie, een ziekte die veel ruimte in nam, een zwangerschapsbeëindiging, etc. Grote ervaringen die in het moment bepalend zijn geweest voor het verdere verloop van het leven. Mede vanwege de duiding van zo’n ervaring. De ervaring op zichzelf is wat het is, maar de duiding die vrouwen er retrospectief aan hebben gegeven bijvoorbeeld het schuldgevoel is zeer bepalend geweest voor de ontwikkeling van hun zelfbeeld en daarmee samenhangende identiteit en verdere invulling van een levenspad. Dat is onlosmakelijk aan elkaar gekoppeld. Daar nu tijdens de bijeenkomsten bij stil staan; inzien dat een ervaring op een bepaalde manier gepercipieerd is en daardoor als het ware een markeerpunt is geweest in een levensloop, kan ook weer ruimte geven. In die zin dat er processen op gang komen als: misschien heb ik er wel jarenlang op die manier naar gekeken en mezelf daarin vastgezet of gefixeerd en kan ik dat nu anders duiden of is het wel allemaal zo als ik denk dat het is.
Ik voel me vooral zo ontiegelijk dankbaar dat deze verhalen mij worden toevertrouwd en dat we een bedding mogen bieden voor vrouwen om hun ervaringen te delen.
